Ik ben er nog. Ik zit niet in een cel. Ze hebben me laten gaan. Ik mag naar huis.
Maar spannend was het wel hoor.
Even maar bij het begin beginnen.
Goed geslapen en de wekker van 4 uur was zelfs niet nodig want om 3.35 was ik gewoon wakker. Rustig aan opgestaan. Even mn reacties gekeken op mn blog. Trouwens wel jammer dat ik niet kan reageren op jullie vragen.
Als je dus iets wilt weten, app me dan.Ik kan natuurlijk ook even al jullie vragen langs gaan en dan overal in een tekst antwoord op geven maar dat word misschien een wat saai verhaal. App me dus maar als je wat wilt weten.
Op mn gemakje opgestaan. Me in mn travel outfit gehesen ( ander woord voor jogging broek, t-shirt en vest) . Nu zeggen ze altijd dat je je beter een beetje netjes aan kunt kleden want dan zou het nog wel eens kunnen dat ze je up-graden.
Nou ,al kom ik in mn gala, ik ben nog nooit ge-upgrade. Dus ik ga voor het gemakje en hijs me in mn hangbroek en mn ENP t-shirt( dat dan weer wel). Alles gisteren avond al ingepakt maar ik ben een beetje een neuroot: alles nog een keer nalopen. Ben ik echt niks vergeten? Nee.
Koffer dicht, tas erop en naar de receptie van mn hotel. Taxi komt om 5 uur. Ik vlieg im 08.30 maar volgens de dame van de receptie moet je voor internationaal altijd 3 uur van te voor aanwezig zijn. En met het oog op mijn vermoedelijk insluiting door de immigratie plissies, kan ik maar beter geen risico nemen en ruim op tijd gaan.
Heel lief; bij de receptie stond een meeneem ontbijt pakketje voor me klaar. Croissantje, koffiebroodje en fruit. Wat een super hotel is dit. Klein, heel schoon en netjes en super vriendelijk personeel. Mocht ik hier nog een keer terug komen, dan wordt dit weer de plek voor mn overnachtingen.
Taxi precies op tijd. Koffer en tas erin en karren maar.
Ruim, zeg maar heel ruim, op tijd bij Chiang Mai International: 2 uur van te voor inchecken dus. Uurtje niks doen dan maar. Ontbijtje op eten, beetje lezen, beetje op mn telefoon. Iedereen uit zn slaap houden met mn appjes. Maar zo kom ik de winter wel door.
Tijd: ik mag inchecken. Nu wordt het serieuze business . Ik moet door de douane, naar de immigratie. Jezus ,dit allemaal voor 6 uur overstay! Volgens mij zien ze mn natte bovenlip en mn klotsende oksels al vanaf een afstand.
Paspoort op het plankje, openslaan, mij aankijken, iets in het Thais brabbelen, aan collega laten zien, mij nog een keer aankijken., weer in dat paspoort kijken……
En dat komt het: why do you have an overstay??? Over stay, me???? Noooooo, ohhhh???? Yes you have an overstay. What’s the reason?

Nou het rolde eruit zonder bij na te denken ( zag mezelf al tussen alle Thaise crimi’s in een vieze cel zitten): There was no plane, going to Amsterdam, yesterday…..
Oh, ok, please next time, be aware of the 30 days. Have a nice flight!
Pfffffffffffff…… en door!!!!
Zo dat is toch effe niet zo mijn ding. Ik kreeg eigenlijk alleen een standje. Hoefde geen boete van 500 Bath te betalen. Wel een stempel in mn pasport maar heb geen idee wat er staat.
Maakt mij allemaal niks uit. Ik ben er door en kan gewoon naar huis. Volgende keer blijf ik toch geen 4 weken meer. Dit gaat mij niet meer gebeuren.
Goed weer wachten en dan het eerste stukje vliegen naar Bangkok. Binnen een kleine anderhalf uur door naar de volgende vlucht. Wat een onwijs grote luchthaven is dat. Beetje rondgelopen en voor je het weet is het 11.45 en gaan we boarden.

Twee dagen geleden nog mn stoel via de site gewijzigd: zou nu alleen moeten zitten maar die mazzel heb ik nog nooit gehad.
En daar komt ie weer: als iets te mooi is om waar te zijn dan…. is het soms ook gewoon zo! Ik zit alleen!!!! Een hele rij met 3 stoelen voor mn uppie. Even spannend of er niet iemand nog op het laatste moment binnen komt maar nee hoor! Ik zit helemaal alleen op 3 stoelen.

Ga me gelijk helemaal installeren en wel zo dat ook niet iemand denkt van oh wij zitten met zn drieën ik ga even op haar gangpad stoel zitten. Echt niet, Ik geef deze luxe niet af.
Hapje, drankje en dan languit met het rolkussentje van Lau. Dekentje erbij en Sas is out.
Als ik wakker word zitten we op de helft. Nog een kleine 6 uur vliegen.

Ik ga een soort van afscheid van mn reisverhaal nemen. Niet helemaal want ik ga nog bij jullie terug komen over mn acties die ik wil gaan ondernemen en ik ga nog een fotoserie met de mooiste foto’s plaatsen. Maar vwb mn belevenissen is het helaas wel klaar.

Ik heb dit weer met zoveel plezier gedaan. Ik vind het echt heel leuk om te schrijven. En dan schrijven vooral uit mn eigen belevenissen en ervaringen. Misschien moet ik maar een stukje naar de Linda of zo sturen. Wie weet vinden ze het wel leuk om tussen al die toch wel jongere vrouwen wat te lezen over de belevenissen van deze jonge oude doos. Tips zijn welkom he… misschien denken jullie er anders over en hebben jullie een goed idee. ik weet niet zo goed hoe ik het aan moet pakken.

Lieve allemaal, wat heb ik van deze droom weer ontzettend genoten. Alles zat er in: lachen, gieren, brullen en heel hard huilen. Er was heel veel geluk maar er was ook heel veel verdriet. Ik schiet onmiddellijk weer vol als ik dit tik want dan denk ik aan Pun…. die lieve eenzame Pun. Mijn hart loopt over van liefde voor haar: ik kan jullie niet vertellen hoeveel.
Ik heb mooie nieuwe beginnende liefdes leren kennen, zoals Fah Mai, Chaba, Thong Ae, Pryi Mai en Sri prae. Ik heb meer dan genoeg liefde in me om ook hun in mn hart te sluiten.
Mn reis was fantastisch. Af en toe wat te zwaar maar daar heb ik van geleerd: dat gaan we niet meer doen.
Ik heb het geluk gehad om mijn grote inspiratie bron, Saengduean Lek Chailert, te leren kennen. Wat een mooi mens, wat een krachtige vrouw, wat een liefde heeft zij in zich. En zij rent rond op mijn laarzen. Ik ben er trots op dat ik de laatste week bij haar in de buurt heb mogen zijn. Mijn ervaring tussen al die olifanten, samen met haar en onder de buik van Fah Mai, is om nooit te vergeten.

Mijn Droom is opnieuw uitgekomen.|Dank jullie wel dat jullie met me mee hebben gedroomd.Lieve Han, dank je wel dat je mij altijd weer steunt in het realiseren van mijn olifanten liefde.

Tot mijn volgende droom. want je moet nooit stoppen met dromen en ze altijd waar blijven maken!

Een hele dikke knuffel van mij

Saskia, de olifanten knuffelaar